Het is tweede paasdag. Wesley is helemaal los gegaan in de sneeuw. Gisteren zijn we 's ochtends met hem chocolade-eieren gezocht. Hij heeft wel wat sturing nodig, anders kijkt hij er dwars doorheen en liggen ze er met de kerst straks nog. We hadden besloten om de ochtend aan Wesley te besteden, samen met een paasbrunch. Hij vond het heerlijk om het brooddeeg te kneden en er kleine bolletjes van te maken. 's middags is hij naar opa en oma gegaan zodat wij naar Chiara konden gaan. Het gaat goed met ons meisje. Ze bleef problemen hebben met spugen en daarom krijgt ze nu 12 maal per dag 55 ml voeding, die in 1 uur inloopt. Nu heeft ze geen problemen meer met spugen en zit ook lekkerder in haar vel. Ze slaapt nu of ze is wakker en kijkt om zich heen, terwijl het hiervoor altijd of slapen of huilen was. Wel probeert ze soms te vechten tegen de slaap en heeft dan even een zetje nodig om toch in te dutten. Op je arm wiegen of inbakeren is dan de oplossing. Probleem is echter wel dat we niet echt meer kunnen oefenen met de fles, dit aangezien ze geen hongergevoel meer krijgt. Daarom is het belangrijk dat ze terug gaat naar de 8 voedingen per dag. Morgen gaan ze door middel van röntgen kijken wat haar maag met voeding doet; naar beneden naar de darmen of omhoog naar de slokdarm. Afhankelijk van de resultaten kan er hopenlijk snel een oplossing worden gevonden.
Het is fijn dat we afgelopen dagen een Chiara hebben gezien die het naar haar zin heeft; lekker slapen of gewoon wakker om zich heen kijken. Haar mobiel vind ze echt prachtig en haar speelgym ook. Terwijl ze eronder ligt gaan van opwinding haar armpjes en beentjes heen en weer, waardoor ze af en toe de speelgym aanraakt. Iets waardoor ze nog wilder wordt. Maar wel leuk om te zien.
Ook begint ze een beetje te lachen. Je ziet het aan haar ogen en ze is dan druk met haar mond in de weer, maar het lachen moet ze nog onder de knie krijgen. Toch zie je al dat haar lachjes zijn veranderd; van de echte stuiplachen (mondhoeken opzij) naar de meer gemeende lachjes (twinkelende ogen en een open mondje met de mondhoeken opzij). Het wachten is nu op de echte lach naar papa of mama.
Sinds tijden hebben we nu rustig van ons avondeten kunnen genieten. We hebben bij mijn ouders gegourmet met mijn broertje en schoonzus. Ook voor Wesley vonden we het goed om weer eens 'ouderwets' rustig aan tafel te zitten. Hij vond het fantastisch en heeft ook best veel gegeten.
Al met al geslaagde paasdagen...
Suzanne
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Hoi Raymond,
Even weer een reactie van mij. Het heeft even geduurd maar dat had te maken met verdrietige prive omstandigheden. Uiteraard ben ik je weblog blijven lezen en maak er uit op dat jullie steeds meer positief nieuws kunnen melden. Niet onbelangrijk is ook dat je je humor hebt weten te behouden. Knap hoor na zo'n zware periode met veel onzekerheden. Wederom wens ik jullie veel strekte en kracht toe.
Ron Weber
Hallo Ron,
Bedankt voor je berichtje. Vervelend om te horen dat ook bij jou niet alles lekker loopt. Ook jij veel sterkte deze periode. Met ons gaat het steeds een beetje beter. Helaas heeft Chiara nu een infectie. Momenteel wordt haar bloed, urine etc onderzocht. Hopelijk worden we dan wat wijzer.
Wat mij betreft ga ik zo snel mogelijk weer aan de slag. Heb behoefte om weer met collega's te babbelen en gewoon weer het normale leven op te pakken. Uiteindelijk ligt ze nog wel tot zeker augustus in het ziekenhuis, dus het wordt tijd om langzaam maar zeker ons 'normale' leventje weer op te pakken. Echt normaal wordt het hopelijk weer in september.
Spreek je hopelijk snel weer (persoonlijk) in den haag ;-)
Een reactie posten